ἦταν
ἡ
Πέγκυ ἀπ'
τὸ
Φὶξ
κωλοτσιμπούκαρος σωστὸς
μία
μουνάρα φοβερὴ
ποὺ
θὰ
γαμοῦσε
κι ὁ
Χριστὸς
εἶχε
κωλάρα τουρλωτὴ
καὶ
βύζους σὰ
πεπόνια
κι
ἄμα
σὲ
πίπωνε γερὰ
παρέλυες γιὰ
χρόνια
τὰ
χείλη της σὰ
μέγγενη σοῦ
σφίγγανε τὸ
μπζῶλο
καὶ
μὲ
τὰ
χέρια λαίμαργα σοῦ
γράπωνε τὸ
γκῶλο
σὲ
ῥούφαγε,
σὲ
στράγγιζε καὶ
ἔγλειφε
τὰ
χῦσα
καὶ
μὲς
τὴ
γκαφετέρια στὸν
ἔπαιζε
στὰ
ἴσα
ἦταν
ἡ
Πέγκυ ἀπ'
τὸ
Φὶξ
μοῦ
πῆρε
πίπα κι εἶδα
φῶς
σοῦ
λέω, φίλε, σοβαρὰ
θὰ
τὴ
γαμοῦσε
κι ὁ
Χριστὸς
και η Μπαναγja θα την γαμούσε...
ΑπάντησηΔιαγραφή