ΣΑΡΑΝΤΑ ΦΡΑΓΚΟΙ (ΔΙΑΛΟΓΟΣ)

-Ψυχρός, καθάρjος Ναζισμὸς κρυστάλλινος σὰ τζάμι

λύσσα, κοχλάζει ἡ ψυχὴ χύνει καυτὸ κατράμι

-Πουλήθηκα στὸ Διάβολο γιὰ δυὸ καυτὲς χασίσι

μ’ ἑφτὰ Πυργιῶτες ῥίξαμε τὸ πιό σκληρὸ γαμῆσι

-Ὁ λόγος σου παχύς, πυκνός, γλυκὺς καραμελένιος

ἀλήθειες ἅγιες ξέρασες γιατ’ εἶσαι μάγκας σένιος

-Ὑπηρετῶ τὴ ζβάστιγγα ἀπὸ μικρὸ παιδάκι

καὶ τὸ Χριστὸ τὸν κατουρῶ μὲ κέφι καὶ μεράκι

-Σαράντα Φράγκοι γάμαγαν τη Μπαναγιά στο Ῥῆνο

και οι χυσιές τους φούσκωσαν και φτάσαν στο Τορίνο

-Ἡ Παναγία βέλαζε κι ἔχυνε σὰ γελάδι

καὶ τὸ μουνί της ἔσταζε μυτζῆθρα καὶ ἀσπράδι

-Δαιμόνοι μαῦροι κι ἄραχνοι, ὅπως καὶ πρὶν σᾶς εἶπα,

χύναν λιωμένο σίδερο στοῦ Κώλου της τὴν τρύπα

-Μέγα Τελχίνα κυνηγέ, φριχτὸ τὸ ὅραμά σου

νὰ σφάζουν γέρους καὶ μωρὰ μπροστὰ στὸ ἄγαλμά σου