ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΕ ΒΡΟΥΝ ΝΕΚΡΟ

κατουρῶντας τὴ σημαία καὶ γαμῶντας τὸ σταυρὸ
χτίζω ἕνα κόσμο φίνο, ὅμορφο καὶ ναζικὸ

ὑπανθρώπους μαχαιρώνω καὶ καθίκjα ἀριστεροὺς
Ἀλβανοὺς στεγνὰ ζβερκώνω, Πάκια, Γύφτους κι Ἀφγανοὺς

σατανάδες ζωγραφίζω σὲ ξωκκλῆζα κι ἱερὰ
καὶ στοὺς ἄμβωνες θυσjάζω περιστέρια καὶ σκυλιὰ

μπρὸς στὶς πόρτες τῶν Χριστχιάνων χέζω, χύνω καὶ ξερνῶ
τὰ παιδγιά τους κυνηγάω μὲς τοὺς δρόμους σὰ χτικιὸ

στῶν ζητγιάνων τὴ μπαλάμη φτύνω ῥόχα παχυλὴ
μὲ μπετζίνα λαμπαδγιάζω τὰ πρεζάκια στοῦ Ψυρρῆ

οἱ ἀνθρῶποι μὲ φοβοῦνται, εἶμ᾽ ἀγέρωχος ναζὺ
τοὺς ἐμπόρους ξεκοιλιάζω, τοὺς γαμῶ τὸ μαγαζὶ

μὲ μιὰ ζβάστιγγα στὸ στῆθος καὶ τὸ γκέλτικο σταυρὸ
θὰ σκοτώνω ὑπανθρώπους, μέχρι νὰ μὲ βροῦν νεκρὸ